درباره

انجام آزمایشات خاک و شناسایی پارامترهای مقاومتی آن در شروع هر پروژه ای از اهمیت بسزایی برخوردار است.

چنین آزمایشاتی اصطلاحا مطالعات ژئوتکنیک نامیده می شود که شامل موارد زیر می شود:

1- شناسایی جنس لایه های خاک 2- تعیین سطح اب زیر زمینی 3- درصد رطوبت خاک طبیعی 4- پارامترای مقاومتی از قبیل چسبندگی، زاویه اصطکاک داخلی، مدول الاستیسیته، وزن مخصوص و میزان تراکم خاک محل 5- تعیین عمق خاک دستی  و ....

شروع کار اخذ چواز ساختمانی در شهرها نیز  با نظارت و همکاری سازمان نظام مهندسی و شهرداری ها با آزمایشات خاک صورت میگیرد.

اهمیت این اقدام به اندازه ای است که کل سازه را می تواند زیر سئوال ببرد، چرا که اگر سازه ای کاملا مستحکم بوده لکن خاک زیر آن که به عنوان شالوده و مبنای ساختمان لحاظ می شود، دارای تراکم کافی نباشد ای بسا تحت عواملی از قبیل زمین لرزه و نشست خاک به راحتی دچار خسارات چبران ناپذیری گردد..

باید دانست خاک محل بنایی که قرار است احداث شود از چه نوعی است؟

اگر خاک شن و ماسه ای باشد و اگر خاک ریزدانه از نوع لای و رس باشد، تصمیمات مهندسی را تحت الشعاع خود قرار خواهد داد..

خاک های ماسه و شنی اگر همراه با ریزدانه های رسی باشند و در عین حال دارای تراکم کافی و یکنواخت در کل محل پروژه باشند معمولا خاک های قابل اعتمادی هستند، و همچنین خاک های رسی با تراکم بالا..

اما در پاره ای موارد باید با احتیاط کامل قدم برداشت: از جمله آنکه محل پروژه قبلا با خاک دستی تسطیح شده باشد، که در ان صورت به دلیل نبود تراکم کافی این چنین خاک هایی خطر نشست و ایجاد ترک و یا تخریب ساختمان وجود دارد.

گاهی در برخی زمین ها رد پای عبور قنات از محل پروژه شناسایی می شود و این می تواند خطر آفرین باشد.