1- یکنواختی از نظر بافت و ظاهر
2- عاری بودن از رگه های خاکی و سایر موادی که در اثر عوامل جوی به سنگ آسیب میزنند.
3-تاب نهایی سنگ برای استفاده بنایی نباید از موارد مندرج در نقشه ها کمتر باشد و در هر حال از 15 مگاپاسکال کمتر نباشد.
4- ﺟﺬﺏ ﺁﺏ، ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺣﻞ ﺷﺪﻥ ﺩﺭ ﺁﺏ، ﺗﺨﻠﺨﻞ، ﭘﺎﯾﺪﺍﺭی ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻫﻮﺍﺯﺩﮔﯽ ،بخار ﺁﺏ، وﺯﺵ ﺑﺎﺩ، ﭘﺮﺗﻮﻫﺎی ﺧﻮﺭﺷﯿﺪی و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺗﻄﺎﺑﻖ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
5- ﺳﺨﺘﯽ، ﻣﺪوﻝ ﺍﻻﺳﺘﯿﺴﯿﺘﻪ، ﻧﺮﻡ ﺷﺪﻥ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺩﺭ ﺁﺏ و ﮐﺎﻫﺶ ﺗﺎﺏ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﯾﺨﺰﺩﮔﯽ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺕ ﺍﺳﺘﺎﺗﯿﮏ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ.
6- ﭘﺎﯾﺪﺍﺭی ﺳﻨﮓ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺳﺎﯾﺶ و ﺿﺮﺑﻪ ﺩﺭ ﮐﻔﻬﺎی ﭘﺮ ﺁﻣﺪ و ﺷﺪ و ﭘﻠﻪﻫﺎ.
7- کنترل در یک حدود بودن ﺿﺮﯾﺐ ﺍﻧﺒﺴﺎﻁ ﺣﺮﺍﺭﺗﯽ ﮐﺎﻧﯿﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﻨﮓ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﻧﻤﺎ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻼﺕ ﭘﺸﺖ ﺁﻥ به منظور جلوگیری ﺍﺯ ﺧﺮﺩ ﺷﺪﻥ ﺳﻨﮓ و ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻥ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻣﻼﺕ.
8- کنترل ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺭﻧﮓﭘﺮﯾﺪﮔﯽ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺗﺰﺋﯿﻨﯽ ﻧﻤﺎی ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺁﻓﺘﺎﺏ زدگی و ﻫﻮﺍﺯﺩﮔﯽ.
9- میزان ﺟﺬﺏ ﺁﺏ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺭﮔﯽ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ (%5) و ﺿﺮﯾﺐ ﻧﺮﻡ ﺷﺪﻥ ﺳﻨﮓ ﺩﺭ ﺁﺏ( ﻋﺒﺎﺭﺗﺴﺖ ﺍﺯ ﻧﺴﺒﺖ ﺗﺎﺏ ﻓﺸﺎﺭی ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺧﯿﺲ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﺣﺪﺍﻗﻞ 24 ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺗﺎﺏ ﻓﺸﺎﺭی ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻨﮓ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺸﮏ)که ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺑﺎﺭﺑﺮ و ﻧﻤﺎ ﺩﺳﺖ ﮐﻢ (%70) ﺍﺳﺖ. ﺟﺬﺏ ﺁﺏ ﻣﺠﺎﺯ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﺮﺍی ﺳﻨﮕ ﻬﺎی ﺁﻫﮑﯽ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ (%15)، ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺁﻫﮑﯽ ﻣﺘﺨﻠﺨﻞ (%25) و ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﻓﻬﺎ (%30) ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺳﻄﻮﺡ ﻧﻤﺎی ﺳﻨﮓ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮑﻨﻮﺍﺧﺖ و ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ وﺟﻪ ﮐﻠﻨﮕﯽ، ﺗﯿﺸﻪﺍی، ﭼﮑﺸﯽ ﯾﺎ ﺻﯿﻘﻠﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﺭﮔﻪﻫﺎ و ﻧﻘﺶ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺎﺷﺪ.
10- ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺭﯾﺸﻪ ﺩﺭ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﻻﺷﻪ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮی (ﯾﺎ ﻋﻤﻘﯽ)ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﺪ، 500 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ، ﺩﺭ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﮐﻠﻪ 400 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ و ﺩﺭ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺭﺍﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺳﻨﮓ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺳﻨﮓ ﺭﯾﺸﻪﺩﺍﺭ ﺩﺭ ﻧﻤﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﻋﺮﺽ و ﺭﯾﺸﻪ ﺁﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
11-ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻋﺮﺽ و ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺳﻨﮓ ﺑﺎﺩﺑﺮ ﺩﺭ ﻧﻤﺎ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺎﯾﺪ 200 و 150 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ و ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﺑﺎﺭ ﺳﻨﮓ 40 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
12- ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻨﮓ ﺑﺎﺩﺑﺮ ﺳﺮﺗﺮﺍﺵ و ﺑﺎﺩﮐﻮﺑﻪﺍی: ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﻫﺮ ﺳﻨﮓ 180 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ، ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺗﺮﺍﺵ ﺳﻄﻮﺡ ﺯﯾﺮی و ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺳﻨﮓ 150 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ و ﺳﻄﻮﺡ ﺟﺎﻧﺒﯽ ﺁﻥ 80 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ و ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﺑﺎﺭ ﺁﻥ 15 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
13- ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺗﻤﺎﻡ ﺗﺮﺍﺵ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻠﯿﻪ ﺳﻄﻮﺡ ﺳﻨﮓ ﺑﺎ ﻗﻠﻢ ﺗﺮﺍﺷﯿﺪﻩ و ﺗﯿﺸﻪﺩﺍﺭی ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﻣﺴﻄﺢ و ﺑﺪوﻥ ﺍﻋﻮﺟﺎﺝ و ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﺑﺎﺭ ﺁﻥ 2 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
14- ﺳﻄﻮﺡ و ﺧﻄﻮﻁ ﻣﺮﺋﯽ ﺳﻨﮓ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻟﺐﭘﺮﯾﺪﮔﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺷﮑﻞ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﻮﺭی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﮑﻞ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺗﺒﻌﯿﺖ ﮐﻨﺪ.
15- ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﻧﻤﺎی ﺭﯾﺸﻪﺩﺍﺭ، ﭘﻠﻪ، ﺟﺪوﻝ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﯾﻨﻬﺎ 150 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﺍﺳﺖ.
16- ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﭘﻼک ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺩﺭ ﮐﻒ ﭘﻠﻪ و ﺩﺭﭘﻮﺵ 40 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ، ﭘﻼک ﮐﻔﭙﻮﺵ 30 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ، ﭘﻼک ﻧﻤﺎ 20 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ و ﺑﺮﺍی ﺳﻨﮕﻬﺎی ﻗﺮﻧﯿﺰ ﺩوﺭ ﺍﻃﺎﻗﻬﺎ 10 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
17- ﺳﻨﮓ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ و ﺩﺍﺭﺍی ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﺎﻓﺖ ﯾﮑﻨﻮﺍﺧﺖ ﺑﻮﺩﻩ و ﺍﺯ ﺑﻠﻮﺭﻫﺎی ﺭﯾﺰ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ و ﺩﺭﺟﻪﺧﻠﻮﺹ ﺁﻥ ﺣﺘﯽﺍﻟﻤﻘﺪوﺭ ﺯﯾﺎﺩ ﺑﺎﺷﺪ.
18-ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺗﺎﺏ ﻓﺸﺎﺭی ﮔﺮﺍﻧﯿﺘﻬﺎ 1000، ﻣﺮﻣﺮﻫﺎی ﺳﻔﯿﺪ و ﺧﺎﮐﺴﺘﺮی 800 ، ﻣﺮﻣﺮﻫﺎی ﺭﻧﮕﯿﻦ 600 ، ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺁﻫﮑﯽ ﻣﺘﺮﺍﮐﻢ 200، ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺁﻫﮑﯽ ﻣﺘﺨﻠﺨﻞ و ﺗﻮﻓﻬﺎ 50 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮﻡ ﺑﺮﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
19- ﻣﺼﺮﻑ ﺳﻨﮕﻬﺎی ﻏﯿﺮ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﻣﺠﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ و ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ و ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺒﻼً ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺐ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﺑﺮﺳﺪ. ﻣﺼﺮﻑ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﻨﮕﯽ ﮐﻬﻨﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﺑﻮﺩﻩ و ﮐﺎﻣﻼً ﺗﻤﯿﺰ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺪوﻥ ﺍﺷﮑﺎﻝ ﺍﺳﺖ، وﻟﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﮐﺎﺭ و ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺗﻤﯿﺰ ﺑﻪﮐﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ.
نشریه 55
